aanwezig: Chiquita, Bjørn, Bart & Jasper
afwezig: Bertil

_{“…Stijl en manieren maken de ridder, maar dat zegt niets over de manier van vechten dat voornamelijk bestaat uit beestachtig overleven.” Cavelièr Dàvidde-Culhn, Oosterlijke nobel treffen, 977 NT}

Eindelijk is de heer van het huis Amrani ook weer aanwezig en klaar om zijn plek op te eisen op de troon. Eerst moet hij zijn oom nog even wippen, maar dat klinkt slechts als een detail. De groep loopt de troonzaal in, die er als een dooie bende eruit ziet. Lijken liggen over de vloer en de trappen.
Er wordt nog eens geopperd dat de oom aan necromanie doet en er wordt terdege rekening mee gehouden dat de doden weer tot leven komen. Dit gebeurt echter niet en Yusuf wordt richting de troon gedirigeerd, waar een corpulent figuur in dure kleding ligt te snurken. Deze wordt zonder enige vorm van wroeging of gevoel van gerechtigheid de keel doorgesneden en berooft van zijn persoonlijke bezittingen door de voormalige politie ambtenaar uit de provincie.
Vol van zelfgenoegzaamheid daalt hij af van de trappen, maar dan is er iets mis. Een magische sfeer omhuld de moordenaar en wordt in de lucht getild. Op het zelfde moment voelt hij als zijn levenspunten verdwijnen en hij ademt zonder te ademen, zijn leven eindigt en hij vervalt in een soort buiten lijfelijk on-leven.
Op de troon staat oom. Bloed uit zijn doorgesneden hals doorweekt zijn dure kleding. Zijn linkerhand is afwezig, doordat Yusuf niet gemakkelijk zijn dure ringen kon verwijderen. Verre van dood, in volle beweging houdt hij Yusuf in een magische houtgreep. Hij roept zijn neef aan. Het gevecht kan beginnen…

afgelast wegens ziekte van uw geliefde DM

aanwezig:
afwezig:

_{“…Een gehate vijand wordt een goede vriend mits het doel maar dezelfde is. Het blijft natuurlijk een vijand als het doel hetzelfde is.” Cavelièr Mulogh, Sanitaren Slag, 512 NT}

aanwezig: Jasper, bertil & Bart
afwezig: Bjørn & Chiquita

_{“…De stemming kan vrij snel omslaan als men in plaats van huwelijksgeschenken een oorlogsverklaring meeneemt voor de gastheer.” Cavelièr D'Evvastant, Oorlog van de drie Gewesten, 711 NT}

Yusuf wordt in de straten weer opgevangen door een lange man genaamd Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen), die hem met gezwinde spoed naar zijn Gildehuis brengt, daar wordt Yusuf achtergelaten. In een aan onwaarschijnlijkheid grenzend toeval is ook de heer Amrani naar dit zelfde huis gebracht door Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen) en brengt zijn tijd door op zijn kamer, die vele verrassende elementen bevat, onwetend van de aanwezigheid van zijn neef en reisgenoot.
Na de lafhartige aanval van de huurmoordenaars op de groep zijn de heren Rochfort en Von Hovd in staat van verwarring. Jean-Claude is een stinkende massa van oud drank, gedroogd bloed en (waarschijnlijk) zijn eigen kots. Ze storten zich allen nog een maal in hun bed.
Ze worden uit hun kamer gehaald door een onbekende jonge dame en Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen) die nog een paar theoretische moordenaars naar het paradijs afsturen. De groep gaat de trap op, collecteert Tante, die daarvoor nog een aanvaring heeft met de onbekende dame, en gaat via het dak met een hoog tempo naar een vervallen pakhuis in een buitenwijk van de stad.
Daar komen zij oog in oog met Yusuf die dit blijkbaar niet als een prettige verrassing ziet dat zijn reisgenoten nog leven en veiligheid zoeken in zijn gildehuis. Hij wordt echter volledig overmand door de zorgen van zijn staf en personeel dat hij Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen) maar zijn gang laat gang en de reisgenoten een kamer wijst.
Het materieel wordt verschoond en hersteld. in het geval van Jean-Claude wordt zijn gehele kleding de verbrandingsoven ingegooid door Ali. Als hij op zoek gaat naar zijn spullen verdwaalt hij in het grote huis en komt terecht in, een nog lege, achterkamer met balkon. Daar ziet hij een bende dieven een poging ondernemen het huis binnen te dringen.
Hij pakt een kruk en een kandelaar en in zijn blote donder weert hij de groep af. Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen) is onder de indruk.
Later op de avond verveelt Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen) zich en neemt de groep mee de stad in, waar hij smijt met geld (waarschijnlijk is de huishoud geldkist van het gilde nu een stuk opgeruimder. Soek na soek wordt bezocht en de hele groep laat zich vallen aan een tafel in een restaurant aan het Grote Plein, met ruim zicht op de kasteelmuur.
Naast hen is een grote tafel gereserveerd voor een groep van adel, die een kleine tijd later verschijnt.
Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen) nodigt de groep uit om een aantal scenario's te bedenken om de diverse tafelgenoten te ontvreemden, los te weken van de groep én te vermoorden. De heren Rochfort en Von Hovd houden zich afzijdig (waarschijnlijk vinden zij dat dit een echte ridder misstaat). De jonge vrouw, Yusuf en Jean-Claude hebben echter niet zoveel problemen met hun komaf om zich toch onder te dompelen in het ondenkbare; doden voor gewin.
Schijnbaar is het na een tijdje wel goed, want Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen) verveeld zich wat. De tafelpartij verwijdert zich weer richting de paleismuur. Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen) staat op en maant de groep hetzelfde te doen. Onverstoord loopt hij richting de Oost-poort (waar de groep gezien heeft dat daar een onvolledige aflossing is geweest) klopt aan en schakelt één wachter uit. De rest (dronken van dit succes en de Quohm-Rath) doet gretig mee en binnen een mum van tijd zijn de wakkere wachters uitgeschakeld.
Als de groep de eerste binnenplaats oversteekt blijkt dat Dèmann (jullie mogen hem Rashid noemen) (of een van zijn medewerkers) de wapens en pantsers van de groep heeft verstopt in een handige hooiwagen.
Het moment dwingt jullie hand, hoe zal dit aflopen…..

aanwezig: Iedereen

_{“…Religie en vuur, staal en woorden. Alles is geoorloofd in een slag!” Padre Totumden, 800 NT}

Heer Amrami vindt zijn veilige plek in de stad. Yusuf vindt zijn gilde huis. De rest van de groep vindt allen hoofdpijn en verraad.

aanwezig: Iedereen

_{…“Oorlog leidt tot niets, wij zijn allen broeders!”, Frater Quentiste, voordat hij een delegatie van opstandige Brütoniërs liet verbranden, 1002 NT}

Onze prins van de woestijn handelt met de geest en laat zijn levenslicht achter in een flesje. nu is zijn oom aan de beurt.

aanwezig: Iedereen

_{“…Voorwaar! Daar stond dezelfde Zwarte Ridder weer voor mij om mij, wederom, naar het leven te staan. Die hebben ik en mijn wapenknecht even snel naar Hûhngarten gezonden!” Cavelièr Alèc Von Pelleht, onderweg naar de herberg waar hij werd verslagen door een zwarte ridder, 952 NT}

Als de groep de oase eens wat beter in ogenschouw neemt in het vroege ochtendlicht zien zij, in het midden, een oude toren staan. Een Cairn uit vervlogen tijden. Zij besluit om daar heen te gaan, om deze eens te onderzoeken.
De toren biedt geen interessante details op, maar onder de toren bevindt zich een enorm zoetwater-resevoir, een kostbare schat zo diep in de woestijn. Daarin bevinden zich een aantal platte boten en de groep eigent zich er twee toe. Zo varen zij steeds dieper in deze met water gevulde krochten.
Op een gegeven moment bemerken zij dat er een stroomversnelling ontstaat. Één steeds sterker wordende waterstroom die eindigt in een enorme waterval. Gelukkig worden de bootjes over een antiek viaduct gestuwd en drijven zij langzaam een grote, ronde grot in. Daar ontwaard de groep doorschijnende, vrouwelijke figuren die jammerlijk door de grot zweven.
In de grot bevind zich een eiland met een brede, stenen aanleg plaats. In het midden is een enorme open pilaar die, vermoedelijk, doorloopt naar de bovenkant van de grot, maar in de schaduwen verdwijnt. In de open ruimte van de pilaar is er een enorme berg met beenderen, wat kostbare tapijten en kisten. Bovenop staat een eeuwenoude, houten, gilden troon. Ook steekt er een enorme lange wenteltrap uit die naar boven leidt.
De troon is bezet door een figuur gekleed in een zwart/grijs gewaad. luid hissend roept zij de individuele leden van de groep aan die niet reageren.
Hoe lang kunnen onze vrinden deze engel des doods nog weerstaan?

aanwezig: Iedereen

_{“…een carrière van een ridder gaat nooit in een rechte weg. Men kan slechts hopen dat het de correcte is…“ Prince Vaaldunna III, initiatie en zalving van de rovers van Äjà, 310 NT}

Nu de euforie van de overwinning nog zo aanwezig is besluit de groep op te trekken naar de hoofdstad om daar Ibrahim's oom van de troon te schoppen. Echter is de roes snel voorbij en besluiten ze het toch voorzichtiger aan te pakken.
Onder dekking van een vermomming poogt de groep de stad binnen te gaan om zo van binnenuit de macht weer te herstellen / grijpen. De mannen rustten zich uit voor een lange tocht en verruilen hun zware oorlogsknollen voor dromedarissen, die beter geschikt zijn.
De reis gaat voorspoedig en de roep komt ongemolesteerd aan bij een grote oase. Echter daar gaat het mis. Tijdens de nacht wordt de ridder Von Hovd door onzichtbare handen naar het water getrokken. Wat het creatuur ook in gedachten had, het had beter een minder weerbaar persoon kunnen schalken, want na een heftig gevecht wordt het creatuur (een trol) verslagen. Zijn ring die de onzichtbaarheid verzorgde wordt snel in een binnenzak van de ridder Amrami gestopt. Waarna het monster verbrand wordt.

aanwezig: Iedereen

_{”…Als ridder en commandant van een eigen regiment merk ik vaak dat mijn woord wet is te velde, terwijl het vaak wordt gezien als een bescheiden suggestie in mijn huis…“ Gèneral Du Moule, slag van Fürsth, 812 NT}

De dag erna wordt besteedt aan het delen van informatie en de avond om het dak e bewaken (waar Von Hovd er van overtuigd is dat hij daar gisteravond wat zag bewegen). De groep wordt niet teleur gesteld en grijpt onmiddellijk naar de wapens en speod zich naar het dak van het fort (al dan niet op de meest logische wijze.. Von Hovd en Bruèl via de poort toren, Rochfort en Jusuf via de hoofdtoren en Amrani gaat via de buitenkant van de muur (via lange onderhandelingen met een oudere poortwachter broeder/ridder) door middel van een aantal stokjes die zich op magische wijze in de lucht blijven hangen.
Allen vinden zij tegenstand op het dak door middel van kwaadachtig uitziende honden. Rochfort komt door zijn manier van ondier bestrijding in hogere sferen en dichter bij zijn god.
Hij schakelt ook nog de heks uit die het arme kind vergiftigd. De dag erna wordt Rochfort opgenomen in de gewapende Orde van Heironeous en ridder van de Orde.
De rest slaat de uitnodiging beleefd af en ontvangen een extra + op hun wapen.

gefeliciteerd.

aanwezig: Iedereen

_{…“Jongeling, de weg naar werkelijk ridderschap is, helaas, niet gevuld met nobele gevechten onder gelijken, het eenvoudig afslachten van vuurspuwende hagedissen en het bevrijden van jonge dames die hun hele jeugd hebben verbracht in een stenen toren…“ Athuore de Ville-Mâherhe, bij de inleiding van het ridderschap van zijn schildknaap Philippe Von Slieschβ, 722 NT}

Het fort dat de avonturiers betreden blijkt een klooster voor de vechtende orde van Heironeous en in het bijzonder aan het heilige vechtende kind D'Azure. De groep wordt gelaafd en verzorgd (het grootse deel van de groep verdwijnt in het ziekenhuis van de orde). Zij worden deelgenoot van een serieus probleem; de orde had (al ruim voor de opkomst van de 5e prins) de beschikking over magie. Zij krijgt deze door de genade van haar god Heironeous door kinderen op te nemen in de orde in afwachting van de wedergeboorte van het kindsoldaat D'Azure.
Echter de uitverkorene is ziek en op sterven na dood. De magie is enorm afgenomen en maakt de orde chaotisch en stuurloos. Zij is niet in staat de belegering het hoofd te bieden.
Von Hovd slaapt als enige in een lege cel aan de binnenplaats en ziet vreemde zaken bij het daklicht, waarna hij groot alarm blaast. Echter er wordt niets aangetroffen en het wordt een beetje afgedaan als vermoeidheid. Ook heeft hij een vreemde ontmoeting in zijn cel, maar hij besluit deze niet door te zetten en gaat slapen in een andere cel.
De Groep ontwaakt goed uitgerust en aangesterkt.
Rochfort ontdekt (bij het bezoek aan het zomerpaleis) dat het kind waarschijnlijk vergiftigt is, kan echter de bron of herkomst van het gif niet traceren. De reli-krijger heeft bedenkingen om zijn kennis te delen met de monniken, omdat hij niet weet wie er achter de vergiftiging zit.

aanwezig: Bart, Bertil, Chiquita, Simon & Jasper
afwezig: Bjørn

_{…“Je achterste op je favoriete krijgspaard, een indrukwekkend harnas en het zwaard van je voorvaderen in je handen, dat is het summum in een veldslag! Uiteraard, als de veldtocht z'n derde week ingaat ben je ook al tevreden met een homp brood en kans op een wasbeurt…“ Génerall Quesip mil Saurte, Middoort oorlog rond 902 NT}

Terwijl jullie de grotten uitlopen staan de rijdieren geduldig op jullie te wachten. Zoals de priesteres al had voorspelt. Er is hier een bron die er betrouwbaar uitziet. De kamelen laven zich, de waterzakken gevuld en de weg vervolgd.
Als de eerste heuvel wordt overgetrokken laat het zich een weidse vlakte zien met in het midden een oude, stenen burcht. Deze is zo hoog dat het niet vreemd is dat men spreekt over een toren.
In het zuiden en het noorden zien de avonturiers twee felgekleurde kampementen. De toren is onder belegering. De ridders in spé slaan kamp op op de heuvel.
Onder de heuvel komen zij in contact met een rijk geklede, corpulent heerschap die (niet geweldig) de Zurna beoefent. Het gezelschap overvalt de man met de mededeling dat de prins van de landen zijn bezit weer komt nemen.
De man is snel overtuigd en leidt hen het zuidelijke kamp in alweer de heer Amrami een waar spektakel maakt van het feit dan hij zijn rechtmatige plek weer opeist. Helaas doet hij dit bij één van de trouwste generaals van zijn oom; Azizzi.
Het loopt uit op een onbehoorlijke kloppartij (een voor zulks fijne heren onbetamelijk schouwspel). Het uiteindelijke resultaat is een party aan het rennen voor de moordzuchtige generaal. De vlakte over en richting het fort, alwaar de poort snel wordt geopend en gesloten.

aanwezig: iedereen

_{…“Er is eigenlijk maar één weg, voortwaarts ridders!”… Counte Sil de Hâuthe, slag bij Sons Ville Graz}

Onze ridders-to-be komen uit hun respectievelijke rustplaatsen om te horen dat ze op reis moeten. Voor de eerste Somermaand worden zij verwacht bij de Baron de Guille sur Batoix in de grote hal van zijn vesting Castelle Vièrre, alwaar zij, bij gratie van zijne excellentie, een positie als schildknaap krijgen aangeboden.
Eens in de drie jaar komen alle jongeren van zijn ridders te samen.

Samen met een knaap trekken onze avonturiers noordwaarts. De tocht gaat redelijk voorspoedig en binnen de gestelde termijn zijn onze jongeren bij het kasteel.

aanwezig: iedereen

aanwezig: Bertil, Bart & Chiquita
afwezig; Bjørn

aanwezig: Bertil, Bart & Chiquita
afwezig; Bjørn

_{…“Soms denk je wel, was ik maar thuis, bij vrouw en kroos. Maar tegen die tijd is het toch al te laat!”… Messieur de Ville Reux, slag om de Est Noun Vogerzes}

Onze schildknapen in opleiding hebben zich kranig geweerd. Vermoeid, bebloed en gekwetst keren zij weder op de toren Cairn Colina Desnuda, die thans hun hoomstee is. Met hen hebben zij twee gevangen barbaren die gelijk in een haastig in elkaar getimmerd cachot (twee kleine schuren) worden geworpen.

aanwezig: Bertil & Bart
afwezig; Bjørn & Chiquita

• Àpartirde - stad in het zuiden van Colln Verdoy Ouest.

• Batoix, Huis - machtige familienaam nu van Baron Eduardus III, Duc de Guille sur Batoix.
• Bruèl, Huis - rijk en vruchtbare familienaam nu van Chavelier Dascquart de Bruèl.

• Cairn - Antieke, ronde toren. Deze zijn terug te vinden over de gehele landmassa's van Hybor en Sömanië
• Coll-Solist - eenzame, hoge heuvel in Colln Verdoy Ouest.
• Chavelier - ridder.
• Colina Desnuda, Cairn - toren aan de noordkust van SuprmnSum, Huis Batoix.
• Colln Verdoy Dessus - landen gelegen in het verre noordoosten van Sum.
• Colln Verdoy Ouest - landen gelegen in het verre oosten van Sum.
• Couverture-Droderick - stad in het oosten van Colln Verdoy Ouest.

• Dascquart de Bruèl, Chevalier - ridder en heer van Colln Verdoy Ouest.
• Duc - Baron.

• Eduardus III de Guille sur Batoix, Duc - baron en heer van SuprmnSum.

• Falaise Blanche, Château - burcht te Àpartirde, Colln Verdoy Ouest, Huis Bruèl.

• Illustrian - stad in het zuiden van SuprmnSum.

• L'Eau-Croix - riviertje in Colln Verdoy, effectief de grens tussen Colln Verdoy Ouest en Colln Verdoy Dessus.
• Lacunnevert, Cairn - toren in de binnenlanden aan de oostgrens van Colln Verdoy Ouest, Huis Bruèl.

• Burcht Mer-Ver, Château - burcht te Couverture-Droderick, Colln Verdoy Ouest, Huis Bruèl.
• Mundo Verde, Castello - kasteel te Illustrian, SuprmnSum, Huis Batoix.

• Sömanië - continent op het noordoosten van Aurumm.
• Sum - grootste stad op Sömanië en zetel van de Prinsen.
• SuprmnSum - landen ten noorden van Sum.

• Vièrre, Castello - enorm kasteel in het midden van SuprmnSum, Huis Batoix.