Eilwynn is als klein meisje achter gelaten in het woud. Hier heeft zij een familie gevonden in de vorm van wolven, welke haar opgevoed hebben. Na verloop van tijd kwam zij erachter dat ze speciale gaven in zich had en een grote verbintenis voelt met de wildernis en de dieren om zich heen. Na een aantal jaren geklungeld te hebben met haar gaven stuitte ze op een volgeling van Obad-Hai, welke bereid was om haar te leren met haar gaves om te gaan. Na een jaar of vijf in de leer geweest te zijn werd het tijd voor haar om zelfstandig haar krachten verder te ontwikkelen. In deze periode heeft ze af en toe ook een dorp en stad bezocht. Hier merkte ze dat ze zich toch beter op haar gemak voelt in het woud, wat dichter bij Obad-Hai is. Wel kwam ze vriendelijke personen tegen in de tijden dat ze in de stad was. De een wat onschuldiger dan de andere, dat wel…
De Party genaamd: Red Hand of Doom, wordt geleid door Bart. Eilwynn reist samen met Loewie (Bertil), Ithronel, (Chiquita), Zumzum (Bjorn) en Isabeau (Simon).
Gevlucht uit een klein dorpje na meerdere malen beroofd te zijn en geroofd te hebben (helaas was de laatste keer niet zo goed verlopen). Hebben wij als party toevlucht gezocht in een tunnel, sommigen hebben hun rijdier achter moeten laten (loewie). Het regent pijpenstelen en in de verte zien wij een kleine nederzetting (hamerfist holds). Isabeau (Simon), of zoals ik haar mag noemen Turca’finwe (Simon), stelt voor om van de heuvel naar beneden te gaan op zoek naar een taverne.
Rustig komen we aan bij de poort van de nederzetting. Het ziet er allemaal erg luxe uit. Bij de poort staat een blikken figuur (lees dwerg). Ik volg Turca’finwe (Simon) rustig maar merk dat ik mij niet helemaal op mijn gemak voel. We stappen langzaam een kroeg in en merken dat zumzum mist… na even gezocht te hebben op straat zie ik hem waarop hij aangeeft bij de bakker vandaan te komen en zoete broodjes heeft. We sluiten ons aan bij de anderen en ik bestel een lekker glaasje water, waarop de waard naar buiten gaat en een pull onder de regenpijp houdt. Vervolgens nemen we wat te eten. Na het eten ga ik even de benen strekken en vind ik het heerlijk om weer even rust om me heen te hebben zonder die kleine baardmannetjes om mij heen.
Na een tijdje voeg ik mij weer bij de anderen waarop zumzum opeens vraagt naar een of ander wrath keep. De waard reageert dat deze dicht bij Drellin’s ferry ligt. Turca’finwe (Simon) vraagt of er een eerlijke Ed is voor paarden/rijdieren. De waard reageert hier niet heel goed op. We besluiten om maar eens een oogje dicht te gaan doen en ik ga naar kamer 5.
Zumzum (Bjorn) klopt bij mij aan op de deur en ik doe open. Hij zegt dat er beneden dwergen op zoek zijn naar elven omdat er iets was met een verdwenen ambtsketting. Ja hoor Zumzum (Bjorn) heeft het weer voor elkaar…. ik klop snel aan bij Turca’finwe (Simon) en leg uit dat we snel weg moeten. Ik probeer Loewie (Bertil) erbij te halen maar die zegt dat die zichzelf wel red. Prima als jij dat denkt vooral doen!
Na wat geld achter te laten voor de waard springen we het raam uit en rennen richting de poort. Turca’finwe (Simon), Ithronel, (Chiquita) en ikzelf moeten onze pas wat vertragen omdat de twee kortbenige ons anders niet bij kunnen houden. Na een gehaaste pas staan wij veilig buiten de poort.
Loewie (Bertil) schijnt iets vergeten te zijn en gaat nog even terug richting de stad. Ik loop rustig naar beneden over een geitenpaadje richting de boomgrens, op Loewie (Bertil) ga ik niet constant wachten. De groep sluit zich later bij mij aan. Ik opper nog om een kampement op te slaan maar de rest wil perse verder. Na een uurtje lopen stort Loewie (Bertil) in… ja hoor grote bek maar ondertussen niet meer verder kunnen lopen. Dus die zet snel een tentje op om in te slapen en die begint me toch een partij te snurken. Het is dat we de natuur om ons heen hebben anders was die tent al lang van wat warmte voorzien… Zumzum (Bjorn) doet ondertussen een poging om muziek te maken op de mondharmonica waarna die uiteindelijk in slaap valt.
Na een rustige nacht gaan we verder op pad en lopen we door een gemengd bos na even gebeden te hebben bij een mooie grote stevige eik volg ik de anderen. Rond een uurtje of 3 zie ik aan mijn linkerzijde een dorpje. Daar gaan we eens naar binnen. Ik loop eerst eens een kruidenwinkeltje binnen en al snel zie ik dat dit niet het winkeltje voor mij is. Vervolgens ga ik de kroeg binnen en voeg mij bij de anderen. Zumzum (Bjorn) is weer eens ergens anders maar dat geeft niks dan is het wat rustiger. Met een drankje bespreken we eens hoe nu verder. We zijn het erover eens het maakt niet uit wat maar iets zou wel fijn zijn. Alhoewel ik wel van mening ben dat ik liever niks doe voor een dwerg of deze moet extra betalen. Zumzum (Bjorn) kwam met een kaart aan waarop we hebben gekeken naar waar wrath castle ligt en er schijnt iets met een ghostlords lair. Na wat doorvragen blijkt het dat daar een druïde zit. Ik vindt het niet zo spannend om aan te blijven horen en besluit om maar eens naar de slaapzaal te gaan. Na een heerlijk bed gevonden te hebben ga ik rustig liggen nadenken. Na een tijdje hoor ik alleen veel kabaal op de gang en gaat de deur open. Het zijn die zelfde dwergen uit het andere dorp welke op zoek naar ons waren. Ik besluit om even rustig af te wachten maar wel een hand te leggen op mijn wapens. De lelijkerds die het zijn gooien ze hun bende op wat bedden waarna ze weer vertrekken. Het enige wat ik nog denk ik gelukkig dat Zumzum (Bjorn) aan het slapen is voordat die weer door de verschillende tassen en kledij aan het spitten gaat. Stel je voor dat er iets van hem bij ligt…
Na een avondje rust en een ontbijtje, gaan we weer op pad. Turca’finwe (Simon) zegt dat zij goed vol zit en dat het zesde croissantje misschien toch geen goed idee was. Waarop ik reageer dat ik het haar nog gezegd had na dat achtste croissantje. De rest is weer eens onvoorbereid en vind het nodig om een uur weg te blijven om inkopen te doen. Na een uurtje vertrekken we uit de stad en verder door het bos richting Vrath Keep. Het gaat een beetje glooiend op en neer maar uiteindelijk zijn we bij de kruising waarop twee van ons nog net niet op het apegapen. Ik zal natuurlijk niet zeggen dat het Zumzum (Bjorn) en Loewie (Bertil) zijn want dat zou raar zijn… we slaan het kamp maar weer op waarop we langzaam de zon onder zien gaan. Ik maak voor Zumzum (Bjorn) een vuurtje en weet jammer genoeg net zijn rugzak te missen.
Na de nacht vind Loewie (Bertil) het nodig om flink op de soepketel te knallen waardoor alle dieren hun hol in schieten. Kijken hoe die reageert als ik deze steen langs zijn hoofd gooi. Vrij weinig blijkbaar… volgende keer toch wat dichter langs zijn oor. Turca’finwe (Simon) weet Zumzum (Bjorn) te charmeren om richting vrath keep te gaan en ghostlord lair links te laten liggen. Waarna we verder op pad gaan.
We lopen rustig over het pad met Loewie (Bertil) naast mij en Zumzum (Bjorn) achter me wanneer ik opeens drie glinsteringen van chainmail zie. Wanneer ik wat beter kijk zie ik dat het hobgoblin fighters zijn die strak op de grond liggen. Voor ik kan reageren merk ik een stekende pijn in mijn been wat verdacht veel op een pijl lijkt. Ik bedenk mij geen moment en verander snel in een zwarte beer en storm de zandwal omhoog. Wanneer ik uithaal vliegt één van de hobgoblins door de lucht en valt dood neer. Hetgeen wat ik vervolgens merk is dat Turca’finwe (Simon) mij wakker maakt en ik me wat slapjes voel. Ze zal me vast te vroeg hebben gewekt vanuit mijn winterslaap. Ik wist dat beren een winterslaap hielden maar ik had niet gedacht dat ik die ook nodig zou zijn na een gevecht. Na mijzelf opgelapt te hebben sluit ik weer aan bij de groep wetende dat ik toch de groep heb behoed van een groot kwaad. We trekken ons even terug in een hutje welke verscholen stond tussen de bomen.
Na uitgerust te zijn zetten we onze tocht voort naar drellin’s ferry. Eenmaal daar aangekomen houden 3 mensen ons staande welke wat weg hebben van een soort wacht. Daarnaast staat er een soldaat wat schichtig alles in de gaten te houden. Zumzum (Bjorn) vraagt de weg naar een leuke herberg en blijft de wacht maar bestoken met allerlei vragen. Ik loop maar eens naar de herberg toe en stap naar binnen. Ithronel, (Chiquita) en ikzelf zoeken een lege tafel waarop zij vervolgens wat wijn gaat halen.
Na wat wijntjes en een beetje rond gekeken te hebben lopen ithronel en ik eens samen richting de ferry om eens een babbeltje te maken met de schipper. Die vertelt over een oude druïde cirkel genaamd The old ones welke onderhouden zou worden door ene avarthel. Ithronel, (Chiquita) is nog niet zo happig om mee te gaan maar ik besluit om toch die kant op te gaan. Ik betaal de beste man 1 zilver. Na een minuutje of 6 bereik ik de overkant. Snel ga ik richting de cirkel maar blijf op gepaste afstand staan om eerst eens te kijken of mij iets opvalt. Aan de andere kant van de cirkel valt mij een klein huisje op. Rustig loop ik die kant op en klop op de deur. Enter hoor ik vanaf de andere kant in een donkere diepe stem. Wanneer ik de deur open zie ik een mannelijke half-elf stam waarmee ik een praatje maak. Het blijkt een druïde te zijn welke lid is van de druïdecirkel genaamd The keepers of Eth welke de druidecirkel is van Witchwood. Na een klein gesprek wil Avarthel (zo heet deze beste elf) weer graag aan het werk waarop ik aanbied om hem te helpen. Hij vraagt of ik wat kruiden voor hem kan vinden. Natuurlijk zal ik dit voor hem doen en ik ga op pad.
Na ze gevonden te hebben kom ik weer terug en zie ik Ithronel, (Chiquita) staan. Ze vraagt of ik hier wijzer ben geworden. Ik geef bij haar aan dat het zeker interessant is waarop ze verbijsterd naar buiten loopt ondertussen vraag ik aan Avarthel wat de druïdes weten van Vrath Keep. Het blijkt van de familie vrath te zijn en heeft ooit gediend als wachtpost. Tegenwoordig liggen daar vooral forest giant skeletons welke daar afgeslacht zijn door de lordling vrath. Het schijnt ongeveer een jaar leeg te staan. Ik stap naar buiten en deel het verhaal van de keep met de rest, welke allemaal een beetje doelloos bij de stenen cirkel staan of liggen.
Loewie (Bertil) schijnt ondertussen wat geregeld te hebben omtrent vervoer, iets met paarden. Hij vond het te langzaam gaan. Wat ik zeker niet kan ontkennen met hun korte pootjes…. na nogmaals verteld te hebben over Vrath Keep, echt luisteren kunnen ze geen van allen blijkbaar, gaan we op pad naar de herberg. Eenmaal in de herberg wil ik maar eens lekker gaan mediteren op onze kamer maar Loewie (Bertil) wil graag eerst nog even met me praten. Die vindt het nodig om te zeggen dat ik in het vervolg beter maar niet kan vechten en dat ik misschien maar in de achterhoede moet blijven. Ik laat het maar over me heen komen en ga daarna toch maar mediteren. Als ik een rustig uurtje aan het mediteren ben wordt er op de deur geklopt. Zumzum (Bjorn) staat in de deuropening en vertelt dat beneden de townspeaker en de captain of The guard. Die vertellen dat ze worden lastig gevallen door hobgoblins en dat ze daar extra last van hebben op hun handelsroute aan de andere kant van het water op The Dawn way. Ze schijnen verstopt te zitten in wyrmsmoke mountains. Na aangeboden te hebben om naar ze uit te kijken geeft de captain of The guard een bundel aan Loewie (Bertil). Er blijken de twee eerder gevonden kortzwaarden in te zitten welke mij magisch lijken. Zumzum (Bjorn) probeert te achterhalen wat voor magie het precies is. Het blijken +1 zwaarden te zijn. De rest duikt erin en ik ga eens rustig naar het prachtige vuur kijken.
Na een ontbijt blijkt ons verblijf betaald te zijn door de stad en dus gaan we op pad. Ithronel, (Chiquita) stuurt haar raaf op pad en ik mijn havik. De overtocht van de pond bleek gratis waarop iedereen er op staat om perse een paard te kopen, tot zover dat Loewie (Bertil) het helemaal geregeld had. Dus vooruit ik betaal die 60gp… waarom weet ik nog steeds niet helemaal. Blijkbaar wilde de groep niet wachten tot ook ik betaald had en reden ze alvast vooruit richting Vrath Keep. Dus ik besluit om mijn paard nog wat rust te geven en even rustig te wandelen. Na een mijl of 8 zie ik daar de groep staan bij een soort steiger in een moeras. Ze zien er allemaal wat gehavend en vermoeid uit. Na te vragen wat er gebeurd is vertelt Zumzum (Bjorn) over een draak welke hij gezien heeft alleen dat deze er helaas niet meer is. Ik snap niet helemaal wat die bedoelt… Loewie (Bertil) ziet blijkbaar mijn vragende blik waarop die reageert dat er een Hydra in het moeras verstopt zat maar dat hij deze natuurlijk heeft verslagen zodat de rest in veiligheid bleef. Ik prijs de groep voor hun heldhaftigheid en voeg mij weer bij hun.
Wanneer we verder rijden richting Vrath Keep. Blijft het redelijk rustig om ons heen. Squeek cirkelt nog rustig boven ons om op te laten of er niet een volgende ambush op de loer ligt. Dit blijkt niet het geval. Na een klein poosje komen we aan bij de Keep welke meer op een ruïne lijkt. Het is duidelijk dat hier een fikse strijd heeft plaats gevonden zoals Avarthel ook al had aangegeven. Torens zijn ingestort en her en der zijn grote skeletten te zien. Net voor de Keep staat een klein hutje met daarnaast een wat vroeger moestuin zou moeten zijn maar nu vooral een veld met onkruid is welke hoog rijkt.
Turca’finwe (Simon) stelt voor dat zij de Keep eens van dichterbij gaat bekijken. In de tussentijd zorg ik ervoor dat Zumzum (Bjorn) zich weer wat beter gaat voelen zodat deze mocht het nodig zijn kan helpen wanneer het weer op een gevecht aankomt. Na een poosje zie ik Ithronel, (Chiquita) niet meer bij ons staan, waarop Zumzum (Bjorn) aangeeft dat deze ook naar binnen is gegaan.
Even later hoor ik een schreeuw en zie ik Ithronel, (Chiquita) naar buiten komen met een pijl in haar buik. Het blijkt dat zij en Turca’finwe (Simon) elkaar zijn tegengekomen en dat er een misverstand heeft plaats gevonden. Vervolgens hoor ik Turca’finwe (Simon) schreeuwen om de hulp van Loewie (Bertil). Welke zich geen moment bedenkt en naar binnen gaat. Waarna Ithronel, (Chiquita) en Zumzum (Bjorn) volgen. Ik denk nog aan de woorden welke Loewie (Bertil) tegen mij had gezegd over mijn rol tijdens een gevecht en besluit om mijzelf eerst even goed voor te bereiden.
Na een paar minuten heb ik mijzelf getransformeerd in een zwarte beer en voel ik mij sterker dan ooit tevoren. Ik spring de keep naar binnen en zie een goblin en een worg staan. Zonder twijfel sprint ik op de goblin af en sla deze tegen de grond. Vervolgens kijk ik om mij heen en zie Turca’finwe (Simon) verdacht stil op de grond liggen. Ik transformeer snel terug om te kijken hoe het met haar is en om haar te helpen.
Ik heal Turca’finwe (Simon) waarop zij op staat, mij eerbiedig bedankt met alle glorie, en vervolgens aangeeft haar haar te gaan wassen. Loewie (Bertil) gooit een gobbo al vast gebonden de hal in. Ik pak hem op bij de benen en Zumzum (Bjorn) en Loewie (Bertil) pakken de kraag vast waarna we de gobbo bij de paarden neerleggen. Hier staat Turca’finwe (Simon) net haar haren af te drogen. Loewie (Bertil) geeft aan om te overnachten waarop ik vraag of we dat niet kunnen doen in dat tuinhuisje. Zumzum (Bjorn) gaat alvast kijken of het veilig is. Waarop wij na de all-clear ook die kant op komen incl de gobbo. De gobbo gooien we de schuur en doen snel de deur dicht, helaas bleek de schuur niet zo stevig waarop deze instortte bovenop de gobbo. We slepen de gobbo eruit waarop Loewie (Bertil) denkt dat het verbinden van de wonden goed genoeg is. Het bleek wat erger te zijn. Wat ik niet erg vind achterlijk stuk vreten dat het is, maar zum denkt daar anders over. Dus ik douw het flesje erin wat ik een keer van Turca’finwe (Simon) heb gekregen. Turca’finwe (Simon) gaat verder op onderzoek uit in de keep en wij zoeken in de rand van het bos een slaapplek. Terwijl ik rustig zit te mediteren krijg ik een signaal van squeek dat die een groot figuur ziet bij een kampvuur te noorden van hier. Ik neem het ter kennis aan en mediteer rustig verder. Loewie (Bertil) te emmeren over ergens anders kamp opslaan
Tijdens mijn wacht is Turca’finwe (Simon) nog niet weer en ik vraag of squeek naar haar uit wil kijken. Bij de keep is ze niet meer maar squeek ziet wel een licht en een haunted geluid uit de z/w toren. Een soort menselijk gedaante is zichtbaar / schimachtig. Geen Turca’finwe (Simon) te zien. Dus de vraag aan squeek of die de stappen van ons wil terug volgen. Na een tijdje zie ik Turca’finwe (Simon) die het kampement in komt lopen. Ze wil ons allemaal spreken waarmee zijzelf Loewie (Bertil) wakker schopt en ik Zumzum (Bjorn) wakker maak. Het blijkt dat de keep vol zit met verschillende monsters waaronder een owl bear en een daadwerkelijke manticore. Na wat te discussiëren gaan we op weg naar het grote figuur bij het kampvuur. Het blijkt een forest giant te zijn die net een wild zwijn aan het roosteren. Zumzum (Bjorn) gaat een praatje maken en wij blijven even op afstand. Op een gegeven moment wuift zum ons te komen en stelt die ons voor aan wrackle gnaw. Na onze situatie uitgelegd te hebben geeft wrackle gnaw aan dat zijn familie ons misschien kan helpen.
‘S ochtends worden we wakker en wreckle nor is nergens te zien. Wel zien we een pan boven het vuur en flesjes met pimpelpaarse vloeistof. We steken er allemaal één bij ons en gaan richting Vrath Keep.
Bij de keep aangekomen sluipt Turca’finwe (Simon) naar binnen om te kijken wat er allemaal zit. Ondertussen kijk ik eens langs de kantelen en zie helaas de blik van een manticore welke ons ziet boven op het dak van de z/o toren. Ik vertel dit tegen de rest van de groep en tegen Turca’finwe (Simon) wanneer ze terug is. Ik zeg nog dat ze niet te snel omhoog moet kijken maar dat bleek helaas te laat want haar blik schiet in een keer richting de manticore. Niet slim…
Na dat Turca’finwe (Simon) heeft bevestigd dat alle bosverbranders nog op dezelfde plek staan maken wij ons aanvalsplan. Ik zal stilletjes naar binnen sluipen om een stier achtig beest stil te krijgen. Hiermee wacht ik tot ik het teken krijg van Turca’finwe (Simon) en Zumzum (Bjorn) die een deur zullen openen. Ondertussen leveren Loewie (Bertil) en Ithronel, (Chiquita) support fire via het gat in de muur waardoor ik ook naar binnen zal gaan. Zo gezegd, zo gedaan! Ik sluip uitermate stil naar binnen, niemand die mij kan horen zo stil als dat ik ben waarna ik wacht op het teken. Ik krijg het teken en weet het stier achtige beest met één klap klein te krijgen. In mijn ooghoek zie ik twee goblins naar de grond zakken waarna ik richting de bedden spring en daar een andere goblin het zwijgen op leg. Een wel uitgevoerde aanval al zeg ik het zelf! Nu kijken welke kant we op gaan, want wat kan ons nu nog tegenhouden…
We zien twee deuren en besluiten om naar de deur in de hoek te gaan. We staan er helemaal klaar voor Ithronel, (Chiquita) en Turca’finwe (Simon) met een gespannen boog op afstand van de deur en ik naast de deur met mijn poot op de klink. Ik duw de deur open (deze opent naar binnen) en zorg dat ik aan de kant blijf staan. De bogen blijven gespannen waardoor het lijkt dat er niks in de kamer aanwezig is. Na nog even snel om de deur heen gekeken te hebben blijkt de ruimte inderdaad leeg. Het enige wat zichtbaar is, is een grote houten tafel en een aantal stoelen. Er lijkt ook iets van een kaart op de tafel te liggen. Mijn beide poten zet ik op de tafel neer (welke blijkbaar stevig is gebouwd) en kijk er eens naar. Allemaal raar gekrabbel als je het mij vraagt! Ithronel, (Chiquita) komt naast me staan en verteld over allerlei dingen die geschreven staan op de kaart. Ik kijk nog eens maar snap niet hoe dit voor haar duidelijke taal kan zijn… Het blijkt te gaan om een aanvalsplan en dat we niet veel tijd meer hebben voordat er een aanval op Drellin's Ferry plaats zal vinden. Na een tijdje gediscussieerd te hebben over de beste aanpak zijn we het erover eens. Eerst zorgen dat de keep veilig is en vervolgens door naar Skull Gorge bridge om die smerige beesten daar de pas af te snijden.
Maar eerst de keep! We steken de kaart bij ons en vervolgen onze weg naar de andere deur. Hier weer hetzelfde plan. Ik zal de deur open doen terwijl Ithronel, (Chiquita) en Turca’finwe (Simon) met een gespannen boog op afstand van de deur blijven staan. Deze keer trek ik de deur langzaam naar buiten en voor ik er erg in heb schieten de pijlen langs me heen. Niet 2 pijlen maar wel een stuk of 10. Note to myself maak Ithronel, (Chiquita) niet boos als de afstand lang genoeg is voor een boog… Eenmaal binnen aangekomen zien we de oude eigenaar van deze Keep. Het is een lelijk half uitziend gobelin/mens genaamd Koth. We snellen ons omhoog om de toren veilig te stellen en zien daar een gedaante wat ooit een persoon is geweest vastgebonden met het vlees loshangend van het lichaam en een schimmig vuur eronder. Dit zal vast het beeld zijn wat ik de avond ervoor gezien heb. We besluiten om het los te snijden en pakken het eerbiedwaardig in, in de deken van Koth. Vervolgens onderzoeken we de toren en wat blijkt. Een geheim kelderluik! Hier aangekomen zien we een jong gedaante liggen en verschillende dichte kisten. Onder al deze vondsten vinden de gauntlet waar Wrackle Gnauw naar op zoek was. Terwijl we weer rustig naar boven lopen valt het mij op dat Turca’finwe (Simon) nog snel een papiertje in haar binnenzak probeert te verbergen. Nog net kan ik lezen dat het de eigendomsakte is van de Keep. Daar houd ik mijn oog even op…
Na weer uit de kelder vertrokken te zijn besluiten we dat een deel van de groep op pad gaan naar Drellin's Ferry en een deel op onderzoek uitgaat bij Skull Gorge Bridge. We hebben met elkaar afgesproken dat wij elkaar om 10 uur vanavond weer treffen bij de keep! Samen met Ithronel (Chiquita) en Turca’finwe (Simon) ga ik richting de brug. Eenmaal daar aan gekomen blijven we aan de rand van het bos zodat niemand ons kan zien. Dat is maar goed ook want de brug is nogal stevig bewaakt! Van Squeek krijg ik door dat er wel 2 hellhounds staan, 4 boogschutters en iets wat ik zelf ook vrij snel zag een groene draak!!! Met dit in ons achterhoofd en wetende dat dit zeker te sterk is voor ons gaan we weer terug richting de keep.
Na rustig te hebben gezeten bij het vuurtje voegen Zumzum (Bjorn) en Loewie (Bertil) zich ook weer bij ons. Maar zij zijn niet alleen… Ze hebben de sergeant bij zich en een gedaante genaamd Jorr. Die schijnt hier de omgeving te kennen? We vertellen ze over de brug en besluiten om eerst eens een goede nachtrust te pakken.
Na het rustig ontwaken, voor zover dat kan met het gesnurk van Loewie (Bertil) maar wat nog wel steeds beter is dan Zumzum (Bjorn) op de mondharmonica, vertrekken wij met zijn allen richting de brug. We weten dat achter de brug Cinder Hill ligt en dat daar het leger is verzameld. Hoe groot dat leger nou alleen precies is geen idee. Tijd voor Jorr, de sergeant en Ithronel (Chiquita) om eens een kijkje van dichtbij te nemen. Na toch wel geruime tijd komen ze weer terug en blijkt het dat het leger gigantisch is… Er zijn zelfs twee draken bij. Misschien een goed idee om de brug op te blazen opper ik nog zodat het leger er niet overheen kan? We besluiten om morgen maar eens te kijken of dit een haalbaar plan is!
Terwijl ik langzaam uit mijn meditatie kom en nog eens om mij heen kijk merk ik dat een ieder al druk in de weer is om alles bij elkaar te pakken. De sergeant en Jorr zijn alleen nergens meer te bekennen… Nou ja dat zal wel een reden hebben. We vertrekken richting de brug om eens goed te kijken naar de brug en hoe deze in elkaar zit, voor nu dan. Ik besluit om in de huid van Squeek te kruipen en op deze wijze de brug van dichterbij te gaan bekijken. Beginnend bij zuid westelijke toren vlieg ik met de klok mee om de brug eens goed te onderzoeken. Pff het is niet veel wat dwergen kunnen maar een stevige brug bouwen dat kunnen ze wel… (2 seconden later) haha weer veel te veel lof voor die dwergen ze kunnen echt niks! De brug heeft gewoon scheuren en barsten zitten bij de zuid oostelijke toren. Snel keer ik terug naar mijn eigen lichaam om het aan de groep te vertellen.
Met de hulp van Zumzum (Bjorn) en een paar van mijn eigen spreuken wordt ik onzichtbaar terwijl ik weer in de huid van Squeek ben gekropen. Ik kijk rustig op een afstandje naar de plek waar de scheuren zitten en in eens stort de brug in onder een luid gedonder van vallende stenen. De Hellhounds zetten het op een rennen als een stel kleine puppies!
We proberen nog rustig aan weg te komen maar helaas heeft de draak ons al gezien! We besluiten het nog harder op een lopen te zetten want om nou meteen een draak proberen te verslaan… De draak landt achter ons en langs mij heen merk ik een soort vreemde lucht. Ik kijk voor me en zie dat alle bomen verschrompelen. Dit laat ik niet gebeuren!! Niemand komt ongestraft weg met het doden van deze mooie prachtige levende organismen, de zuiveraars van onze lucht en de beschermers van onze huid tegen de zon. Nog voor ik mij in de strijd kan werpen zie ik Loewie (Bertil) op de rug van de draak terwijl deze de lucht in stuift. Zumzum (Bjorn) gooit er nog een bal van vuur achteraan waarop de draak naar de grond stort. Loewie (Bertil) weet zich op uiterst souplesse wijze van de draak af te rollen terwijl deze de grond nog moet raken. De draak is gedood en tussen de schalen vinden wij een aantal heldere parels en nog wat items.
Na alles te hebben verzameld gaan wij snel richting Drellins Ferry om te kijken hoe het daar zit met de evacuatie. Eenmaal aangekomen zien we dat het nog erg rustig is, niemand die bezig is met inpakken… Zowel Soranna als heer Wiston nergens te bekennen, dan wordt het maar eens tijd voor een natje en een droogje. Terwijl ik rustig naar het vuur van de haard zit te kijken en hoe deze rond danst op haar eigen ritme komen er drie personen binnen. Het zijn heer Wiston, Soranna en Delora Zann (tenminste dat zegt ze). Voor ik het door heb heeft de waard iedereen naar buiten gebracht waardoor wij nog maar met een klein gezelschap overblijven. Wij geven bij het drietal aan dat evacuatie toch echt het beste plan is! Ze worden het maar niet met elkaar eens en besluiten dat morgen weer een nieuwe dag is.
De volgende ochtend besluit ik eens rustig een rondje door het stadje te lopen om te zien hoe alles erbij staat maar ook om vooral eens die mooie boom in het centrum van het stadje te bekijken. Na een tijdje de pracht en praal van de natuur in me op te hebben genomen loop ik terug naar de herberg om eens te zien wat de rest van de groep heeft gedaan. Het blijkt dat die flink in gesprek zijn geweest met Soranna en heer Wiston. Er is zelfs nog een dame uit het noorden langs geweest en dat zij wist van een groep hobgoblins bij een of andere ruïne. Klinkt allemaal interessant en ik gok dat de natuur met al haar kracht ervoor heeft gezorgd dat de ruïne niet voor niks een ruïne is.
Het blijkt zelfs zo interessant dat de rest er een kijkje wil nemen. Soranna geeft aan dat wij hiervoor het snelst via de rivier kunnen gaan en dat de boten die er nog zijn tot onze beschikking liggen. Klinkt als een plan voor morgen!
De volgende dag hebben we al snel een boot gevonden maar blijkt deze net niet helemaal te voldoen aan onze wensen voor de rijdieren en iets met beschutting. Hier weet de timmerman gelukkig raad mee en als de held die Loewie (Bertil) is heeft hij besloten om de vrouw van de timmerman te helpen om alles in te pakken voor hun eigen reis. De dag gaat langzaam voorbij terwijl ik de pracht en praal van het water in mij opneem en besluit om mijn meditatie te doen bij deze mooie rivier.
Na een kort ontbijt gaan we de rivier op. Zes mensen zouden ons wel eens gaan helpen met het steken van de boot. Maar echt snel gaan ze niet… Ik besluit om ze maar eens een handje te helpen en de stroming om te draaien. Na een tijdje mogen de zes mensen het wel weer over nemen en besluit ik om mij eens terug te trekken in een rustige meditatie. 's Avonds leggen we rustig aan aan de kant en zie ik nog net Loewie (Bertil) en Ithronel (Chiquita) de boot af rennen. Nog vaag hoor ik iets over dierensporen. Na enige tijd komen beiden terug met bij Loewie (Bertil) op de nek een ree. Lichtelijk verbaasd over hoe zo'n klein ventje als hij zo'n majestueus dier kan dragen hoor ik hem nog zeggen: “tijd om dit beestje eens aan te snijden”! Ik bedenk mij geen moment en neem de ree snel van hem over hem duidelijk makend dat elk dier het verdient om met respect behandeld te worden! Levend of dood.
Halverwege de nacht wordt ik uit mijn meditatie gerukt door een prachtig gezang. Het is prachtig en het zou respectloos van mij zijn als ik niet dichterbij zou gaan om dit te bewonderen. Vervolgens zie ik opeens Turca’finwe (Simon) voor mij staan. Terwijl ik om mij heen kijk waan ik mijzelf midden in het bos. Helaas is het prachtige gezang gestopt maar ach de schone natuur om mij heen doet mij weer goed. We besluiten om terug te gaan naar de boot waar ik mij eerst bezig zal houden met de gewonden. Hoe kan dat ook anders dat dit onze “heldhaftige” Loewie (Bertil) en “onopvallende” Ithronel (Chiquita) zijn…